เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารกับการจัดการความรู้
เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารกับการจัดการความรู้
(สมชาย นำประเสริฐชัย, 2549)เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร หรือไอซีที (Information and
Communication Technology)หมายถึง
เทคโนโลยีที่เกี่ยวกับการนำระบบคอมพิวเตอร์ ระบบสื่อสารโทรคมนาคม และความรู้อื่นๆ
ที่เกี่ยวข้อง มาผนวกเข้าด้วยกัน เพื่อใช้ในกระบวนการจัดหา จัดเก็บ
สร้างและเผยแพร่สารสนเทศในรูปแบบต่าง ๆ
ระบบเทคโนโลยีสารสนเทศนั้นอาจกล่าวได้ว่าประกอบขึ้นจากเทคโนโลยีสองสาขาหลักคือ
เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ และเทคโนโลยีสื่อสารโทรคมนาคม
กล่าวได้ว่า
เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร
เป็นปัจจัยสำคัญตัวหนึ่งที่เอื้อให้การจัดการความรู้ประสบความสำเร็จ
(สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ, 2547) ความก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร
โดยเฉพาะอินเทอร์เน็ตและอินทราเน็ตเป็นแรงผลักดันสำคัญที่ช่วยให้การแลกเปลี่ยนความรู้สามารถทำได้ง่ายขึ้นนอกจากนี้ระบบฐานข้อมูลที่ทันสมัยก็มีส่วนช่วยให้การจัดการความรู้มีประสิทธิภาพมากขึ้น
สมชายนำประเสริฐชัย (2549) ได้จำแนกเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารที่เกี่ยวข้องและมีบทบาทในการจัดการความรู้ออกเป็น
3 รูปแบบ คือ
1. เทคโนโลยีการสื่อสาร
(Communication Technology) ช่วยให้บุคลากรสามารถเข้าถึงความรู้
ต่างๆ
ได้ง่ายขึ้น สะดวกขึ้น รวมทั้งสามารถติดต่อสื่อสารกับผู้เชี่ยวชาญในสาขาต่างๆ
ค้นหาข้อมูล สารสนเทศและความรู้ที่ต้องการได้ผ่านทางเครือข่ายอินทราเน็ต
เอ็กซ์ตราเน็ตหรืออินเทอร์เน็ต
2. เทคโนโลยีสนับสนุนการทำงานร่วมกัน
(Collaboration Technology) ช่วยให้สามารถประสาน
การทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ลดอุปสรรคในเรื่องของระยะทาง ตัวอย่างเช่น โปรแกรมกลุ่ม groupwareต่างๆ หรือระบบ Screen Sharing เป็นต้น
3. เทคโนโลยีในการจัดเก็บ
(Storage technology) ช่วยในการจัดเก็บและจัดการความรู้ต่างๆ
บทบาทของเทคโนโลยีสารสนเทศต่อการจัดการความรู้ในองค์การ
เทคโนโลยีสารสนเทศมีบทบาทสำคัญต่อการจัดการความรู้โดยเป็นเครื่องมือที่สนับสนุนการจัดการความรู้ในองค์การให้มีประสิทธิภาพ
ตัวอย่างของเทคโนโลยีสารสนเทศที่ถูกนำมาใช้กับการจัดการความรู้ เช่น
- ระบบจัดการเอกสารอิเล็กทรอนิกส์
(Document and Content Management Systems)
- ระบบสืบค้นข้อมูลข่าวสาร
(Search Engines)
- ระบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์
(e-Learning)
- ระบบประชุมอิเล็กทรอนิกส์
(Electronics Meeting Systems and VDO Conference)
- การเผยแพร่สื่อผ่านระบบเครือข่าย
(Web Board หรือ e-Discussion)
- ซอฟต์แวร์สนับสนุนการทำงานร่วมกันเป็นทีม
(Groupware)
- บล็อก (Blog
หรือ Weblog) ซึ่งเป็นเครื่องมือในการแลกเปลี่ยนความรู้
หรือประสบการณ์ ผ่าน
พื้นที่เสมือน
(Cyber
Space)
ขั้นตอนของการพัฒนาองค์ความรู้
ฟังก์ชันหลักของ knowledge
management system เป็นไปตาม 6 ขั้นตอนที่หมุนวนไปตลอดเวลา
ได้แก่
1.สร้างองค์ความรู้ (Create
knowledge) เช่น พนักงานหาวิธีทางใหม่ ๆ ในการทำงาน
หรือพัฒนาสิ่งใหม่ ๆ (know-how)ขึ้นมา หรือ
นำองค์ความรู้จากภายนอกเข้ามา
2.จับองค์ความรู้ (Capture
knowledge) องค์ความรู้ใหม่ต้องถูกระบุในเชิงความมีคุณค่า (valuable)
และ
นำเสนอขึ้นมาในแนวทางที่เหมาะสม
3.ปรับองค์ความรู้ให้เหมาะสม (Refine
knowledge) องค์ความรู้ใหม่ต้องจัดให้อยู่ในรูปที่ในไปใช้งานเชิงปฎิบัติได้
ดังนั้น องค์ความรู้แบบ tacit ต้องเปลี่ยนให้อยู่ในรูปแบบ explicit
จัดเก็บองค์ความรู้ (Store knowledge)
4. จัดเก็บในรูปแบบที่เหมาะสมที่สามารถ
access ได้
5. บริหารจัดการองค์ความรู้ (Manage
knowledge) ต้องจัดเก็บองค์ความรู้ที่เป็นปัจจุบัน ต้องนำมา
ทบทวนในเชิงที่สอดคล้องกับปัญหาและความถุกต้อง
6.กระจายองค์ความรู้ (Disseminate
knowledge) ดำเนินการให้มีการกระจายองค์ความรู้ไปยังผู้ที่
ต้องการ
ทุกที่ ทุกเวลา
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น